Szkoły integracyjne to miejsca, w których zdrowe dzieci uczą i bawią się razem z niepełnosprawnymi. To najlepsza metoda edukacyjna pozwalająca na wychowywanie młodego pokolenia w duchu akceptacji i wzajemnej pomocy. Szkoła wyposażona jest w uchwyty łazienkowe dla niepełnosprawnych oraz windy.
Czym różni się szkoła integracyjna od klasycznej placówki edukacyjnej?
Jeśli rozważasz posłanie dziecka do szkoły integracyjnej, dowiedź się, w jakim sposób funkcjonuje ta placówka. W jednym budynku uczą się dzieci zdrowe oraz młodzi ludzie zmagający się z różnymi choroba i różnym stopniem niepełnosprawności. Celem placówki jest zapewnienie nauki na najwyższym poziomie, akceptacji społecznej oraz wyrobienie dobrych nawyków polegających na wsparciu, oraz akceptacji różnych chorób. W klasie integracyjnej umieszcza się od 15 do 20 dzieci, gdzie 3 do maksymalnie 5 uczniów jest niepełnosprawnych. Zajęcia prowadzone są dokładnie w taki sam sposób jak w standardowej szkole. Jednak obecność dodatkowych nauczycieli zapewnia wsparcie w trakcie lekcji, prac sensorycznych i innych czynności, które dostarczają trudności dzieciom z różnym stopniem niepełnosprawności.
Budynki przeznaczone do nauki integracyjnej zostają wzbogacone o specjalne uchwyty łazienkowe dla niepełnosprawnych. Ułatwiają korzystanie z toalet, szatni, a także wpływają na komfortowe przemieszczanie się i możliwość samodzielnego wykonywania podstawowych czynności. Uchwyty łazienkowe dla niepełnosprawnych to podstawa, ale jednocześnie nie może zabraknąć specjalnego wjazdu na obszar budynku. W środku powinna znaleźć się winda albo specjalny podnośnik, dzięki któremu osoby poruszające się na wózku mają dostęp do wszystkich pomieszczeń.
Wspomniano już, że w klasie obecny jest nauczyciel wspomagający. Odgrywa on kluczową rolę w trakcie kształtowania młodego człowieka i jak sama nazwa wskazuje, ma pomagać we wszystkich czynnościach, które sprawiają trudności albo są niemożliwe do wykonania. To doświadczony nauczyciel przekazujący rodzicom informacje o postępach w nauce, ale jednocześnie kontrolujący zachowania innych dzieci i upewniający się, że uczeń nie czuje się odrzucony i wyśmiewany. Cały program nauczania powinien zostać dopasowany do możliwości osoby niepełnosprawnej, dlatego może być dobrowolnie modyfikowany przez nauczyciela wspomagającego.